Last updated: 6 ก.ค. 2565 | 741 จำนวนผู้เข้าชม |
แรงบรรดาลใจที่ทำให้มาเรียนต่อต่างประเทศ
แรงบรรดาลใจที่ทำให้โซตัดสินใจมาเรียนต่อต่างประเทศ ก็คือ การที่อยากพูดภาษาอังกฤษได้ค่ะ เพราะตอนอยู่ไทย ตั้งแต่เด็กโซเรียนโรงเรียนที่ใช้แต่ภาษาไทยมาตลอด
มีวิชาภาษาอังกฤษนะ แต่แทบจำไม่ได้เลยว่าเคยได้เรียนมาก่อน พอเรียนจบมา ตอนทำงานเห็นคนที่พูดภาษาอังกฤษได้ และเงินเดือนเยอะกว่าเราด้วย เราก็เริ่มมาคิด
ว่าทำไมเขาดูเก่งจัง อยากพูดได้บ้าง อยากพัฒนาตัวเองให้เก่งๆ คิดว่าอยู่ไทยไม่น่าจะพูดได้แน่ๆ เลยตัดสินใจมาเรียนที่นี่ค่ะ
ระหว่างเรียนเคยทำงานที่
ตอนนี้โซทำงาน catering เป็นบริษัทที่รับจัด function ต่างๆ ทำอาหาร เช่น งานแต่งงาน งานวันเกิด เป็นต้นค่ะ ก่อนหน้านั้นก็เคยทำงาน cafe และรับงานตาม function ค่ะ
สิ่งที่ประทับใจ
สิ่งที่ประทับใจมากที่สุดตั้งแต่ที่มาที่นี่คือการที่ทำให้เราค้นพบตัวเองค่ะ เพราะเมื่อมาอยู่ที่นี่เราต้องพยายามหลายๆอย่างทั้งการฝึกภาษาให้เก่งๆ และต้องทำงานไปด้วย และเมื่อเราได้ลองทำอะไรๆหลายอย่างแล้ว มันทำให้เราค้นพบตัวเอง ว่าจริงๆแล้วเราชอบทำอะไร หรือไม่ชอบอะไร อย่างตัวโซ โซไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าตัวเองชอบทำอาหาร ชอบตกแต่งอาหารให้ออกมาสวย แต่พอได้ลองลงมือทำจากการทำงาน สรุปเราทำมันได้ดี ทำให้โซรู้เลย ว่านี่แหละคือทางของโซ หลังจากนั้นทำให้โซเริ่มวางแผนในอนาคต ของโซว่าโซอยากจะทำอะไร และอยากจะเป็นอะไรทั้งที่นี่และตอนที่กลับไทยแล้วไปในทางที่ถูกต้องได้ค่ะ เพราะอายุก็เริ่มเยอะแล้วต้องเริ่มวางแผนชีวิตตัวเองไว้ก่อน อิอิ
อยากฝากถึงน้องที่กำลังวางแผนมาเรียนต่อต่างประเทศ
สำหรับพี่ๆน้องๆที่สนใจอยากมาเรียนต่อแบบโซนะคะ โซอยากบอกว่าไม่ต้องกลัวเลยค่ะ ถ้าเราคิดว่าเราอยากพูดภาษาอังกฤษได้ การที่ได้มาเรียนต่อ ตปท
มันเป็นประตูเปิดสู่โลกกว้างที่ทำให้เราได้เห็นอะไรใหม่ๆ ได้ไอเดียใหม่ และที่สำคัญทุกคนพูดภาษาอังกฤษหมด มีทั้งคนที่เก่งและคนที่ไม่เก่งเพราะฉะนั้น
เราไม่ต้องอายที่จะพูดผิดพูดถูก เมื่อเราได้ใช้งานจริงทุกวัน เราจะพูดได้แน่นอนค่ะ แต่ต้องตั้งใจด้วยน้า